vrijdag 31 maart 2017

Wolkje


Altijd als ik buiten ben, een ook vanuit het raam als
ik de kans krijg, kijk ik naar de wolken, dat doe ik al
sinds ik een klein meisje was..
Er stond zelfs ooit een aantekening op mijn rapport 
met de mededeling dat ik best een goede leerling zou
kunnen zijn als ik niet zo vaak naar buiten keek..
Soms heb je ineens het geluk dat je een hele fijne
wolk ziet en dan ook nog je camera bij je hebt, zoals
met deze hartvormige wolk, een paar seconden later
was hij al weer verdwenen..
Van de week las ik het nieuws dat er 11 nieuwe wolken
waren benoemd en erkend, zo leuk, ik zie meteen de 
commissie voor me van wijze-wolken-kenners, die zich
erover buigen en dan na jaren eindelijk besluiten,
dat het inderdaad een nieuwe is, na verhitte discussies,
veel welles, nietes en voor- en tegenstanders..
Uiteindelijk zijn de wolken opgenomen in de
Internationale Wolkenatlas, een van de wolken werd
ontdekt door de Cloud Appreciation Society, de enige
club waar ik al jaren lid van ben, zo'n fijn gebeuren..
Het kleine wolkje wat ik zag heeft geen speciale naam,
ik denk dat het een Cumulus Humilis (vrij vertaald;
klein wolkje) is, maar ik ben een amateur, haha.
Ik ben benieuwd hoe jij hem zou noemen, laat het
me weten, ik kies dan de naam uit die ik het leukste vind
en ik stuur de bedenkster ervan een aardigheidje op..
(zelf dacht ik misschien de Valentijnswolk, of het
Ik-ook-van-jou-wolkje, zoiets?)

Ik wens je een heel fijn weekend
-X-

donderdag 30 maart 2017

Pontje


Altijd als ik naar de stad ga, zo noem ik het nog
steeds, terwijl ik natuurlijk eigenlijk in de stad woon,
maar over het IJ voelt als de stad, dan neem ik het pontje.
Er zijn er verschillende, maar de pont achter het 
Centraal station naar de Buiksloterweg 
 is tegenwoordig zo druk, ook met toeristen,
dat ik die liever niet neem, ik ben altijd een beetje
schrikachtig van grote groepen mensen bij elkaar..


Ik neem liever het kleine pontje wat naar het Java eiland
vaart, het is wat verder fietsen maar vele malen rustiger.
Ook is het het allerkleinste pontje wat vaart, of eigenlijk
zijn het er twee, eentje heet de Jumbo, heel grappig..
Je kan de kapitein, haha, ik weet niet of het zo heet
bij een pont, misschien is het de stuurman, goed zien staan,
in zijn kajuit op de pont, ik zwaai altijd even naar hem..
Stiekem vind ik het een beetje jammer
dat hij niet zo'n mooie witte pet op heeft,
 of dat er een matroos op het dek staat te zwabberen,  
maar die fantaseer ik er dan maar bij..


Ik fiets er altijd op de gok naar toe, het pontje vaart
om de 20 minuten, soms heb je geluk en kan je er zo
op fietsen, maar evenzo vaak is hij net aan de overkant.
Het is ook echt een fijn tochtje, de oversteek..
Als ik er op sta moet ik altijd denken aan een
kinderboekje wat ik ooit las, over een kapitein van een
pontje die er ineens genoeg van had, van dat steeds maar
heen en weer varen en zomaar ineens op een dag,
een andere route nam, niet naar de overkant, maar 
de rivier op, stel je voor, hoe leuk zou dat zijn..


Enfin, mocht je ooit in de stad (Amsterdam) zijn, dan
zou ik zeker even op een pontje stappen, ze zijn gratis,
deze is wat ver van het centrum, maar die naar de NDSM
is ook heel leuk, die vertrekt achter het Centraal station.

En oh, mocht de kapitein ooit besluiten om niet naar
de overkant te varen, maar de rivier op, dan hoop ik 
dat ik er toevallig net op zit en dat hij dan voor
die speciale gelegenheid, zijn mooie pet op zet, die hij
normaal nooit draagt, maar die wel ergens in de kajuit
ligt, dat weet ik zeker ;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 28 maart 2017

Naar buiten


Altijd als het de eerste mooie lente dagen er zijn,
moet ik even terugdenken aan Jaap, hij was mijn docent
psychologie, toen ik de opleiding tot psychiatrisch 
verpleegkundige,of de B, zoals wij het noemden deed, 
lang, lang geleden.
Jaap was een beetje zenuwachtige, drukke, maar 
bijzonder zachte vriendelijke man, het is helemaal niet goed 
met hem afgelopen, ik zal jullie dat verhaal besparen,
ik vertel liever iets leuks over hem..
Op een mooi lente dag zouden wij 's middags les van hem 
hebben, maar toen wij het lokaal inliepen, was er geen
Jaap te bekennen, we gingen netjes zitten wachten..
Na een tijdje zag iemand dat het schoolbord dicht geklapt
was en deed het open; daar had Jaap op geschreven;
Ik ben er niet want het is eindelijk prachtig weer,
jullie kunnen braaf je opdracht gaan doen, maar als
ik jullie was zou ik lekker naar buiten gaan en genieten,
groeten van Jaap.
Ah, zo leuk, ik ben het nooit vergeten en vandaag 
lijkt me een goede dag om te zeggen: je kan natuurlijk
achter je pc gaan zitten maar als ik jullie was..

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 27 maart 2017

Verhaal..


Laatst was ik in een kringloopwinkel, een hele grote,
op de eerste verdieping, toen ik werd aangesproken 
door een oude man, die er uit zag als een zwerver,
een paar lagen kleren aan, zijn broek werd opgehouden,
met een touwtje en hij had een verweerd gezicht..
'Weet u misschien waar de boeken staan, die stonden toch 
altijd boven?' Ja dat was zo, zei ik, maar nu staan ze beneden.
De man begon te vertellen dat hij voor dokter studeerde
en dat hij medische boeken zocht, (hmm, dacht ik)
Hij had er vele, echt duizenden maar toen de lui
(zijn woorden) van de gemeente kwamen, hebben ze zijn
hele huis leeggehaald en hebben ze alles weggegooid,
het was echt geen rommel, mevrouw..
Ohoh ik zie het voor me hoe het er ongeveer uitgezien
moet hebben gezien, totaal vervuild en stapels spullen..
De man wilde nu nieuwe medische boeken zoeken
om zijn studie voort te te zetten en ook al geloofde ik
dat deel van het verhaal niet, ondenkbaar dat hij 
dat doel ooit zou bereiken, luisterde ik naar hem,
wenste ik hem veel succes en voelde ik medeleven..
Hartelijk bedankt voor het luisteren mevrouw, zei hij,
terwijl hij weg sjokte en dacht ik, ach, elk mens
heeft zo zijn verhaal...

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 24 maart 2017

Op pad..


Soms vraagt het moed om optimistisch te blijven
en elke dag weer je weg te vervolgen.
Dat kan zijn om persoonlijke redenen maar ook 
de dingen die gebeuren in de wereld kunnen zo overweldigend
zijn (dat heb ik wel eens) dat je bijna de neiging hebt om
huilend ter aarde te storten (zoals wij wel eens grappen)
Het politieke klimaat, hongersnood, mensen op drift,
de dreiging van aanslagen, het smelten van het poolijs,
oh oh, het kan je niet ontgaan, ook al ben je een nieuwsmijder..
Ooit reed ik op de ring rond Parijs, daarlangs stonden
de meeste grauwe, afgeragde flats die je maar kunt voorstellen,
maar aan een van de balkons hing, in die grijze sombere
omgeving, een bak met roze bloemetjes als een baken,
 dat vond ik zo ontroerend..
Als je hele omgeving, grijs, lawaaierig en deprimerend
is en dan toch je eigen paar vierkante meters zo opfleuren,
dan heb je de moed om optimistisch te zijn en ben je bereid
de wereld iets mooier te maken ondanks alles.
Ik denk regelmatig aan de vrouw, het moet bijna 
wel een vrouw zijn,  die in al die somberheid
haar plantenbak verzorgt en de bloemen water geeft.
En ik volg haar voorbeeld, niet dat ik een balkon heb
met een plantenbakje maar ik probeer net zo moedig
te zijn om optimistisch te zijn om elke dag de dingen
wat op te fleuren en de moed te vinden
om weer op pad te gaan..

Ik wens je een fijn weekend
-X-

donderdag 23 maart 2017

Wandeling


Laatst las ik bij een foto van een Engelse illustrator,
die ik volg op Instagram, een stukje over thuiswerken.
Het was heel grappig en ook heel herkenbaar en ik was 
blij te lezen dat ik niet de enige ben die dat soms lastig vind.
Als je geen plek hebt om naar toe te gaan, maar gewoon
aan je tafel in de woonkamer werkt gaan de dingen als snel
door elkaar heen lopen, daarnaast kan je er ook 
nooit afstand van nemen, tijdens het maken van mijn laatste
boek had ik vaak het gevoel in mijn kantoor te wonen..


Als ik 's ochtends op sta, trek ik even een jogging broek
aan met een trui, zet ik koffie en typ ik een blogbericht.
Ik wil er vervolgens niet de hele dag zo bij lopen, 
hoewel niemand er last van zou hebben, geeft het een
soort landerig zondags gevoel, dus ik trek iets leuks aan.
Hoewel ik wel vaak de vuilnis buitenzet in mijn joggingbroek,
en op de een of andere manier kom ik altijd de tip-top geklede
buurman tegen, ik zeg altijd dat ik me nog even aan moet kleden,
maar ik denk dat hij me ondertussen niet meer gelooft, haha.
Vervolgens beantwoord ik mail en ga ik wat werken,
maar ik heb altijd Ondertussen dingen te doen;
de was, boodschappen, het huisje aanvegen, waardoor het
vaak voelt alsof ik niet voldoende doe..
Ik ben voor mijn gevoel ook nooit echt klaar, 
dus ik droom zo af en toe van een werkplek waar
ik naar toe kan gaan en dan ook weer thuiskom.


Bijna gelijksoortige overdenkingen las ik ook bij het
verhaal van de illustrator.
Wel beschreef hij een tegelijk logische en hilarische 
oplossing om het -ik woon in mijn kantoor- of 
-ik werk aan mijn keukentafel- gevoel (het is maar
hoe je het bekijkt) een andere draai te geven.
Het idee was om in de ochtend door de voordeur
met een tas te vertrekken, alsof je naar kantoor gaat,
een wandeling te maken en dan door je eigen achterdeur
weer naar binnen gaat en dat je dan op je 
werk bent aangekomen en begint.
Als je klaar bent pak je je tas weer, vertrekt door 
de achterdeur, maakt de wandeling en dan ga je 
door de voordeur weer naar binnen en ben je thuis.
Oh haha, het klinkt gek, maar misschien ga ik het 
toch echt eens proberen, echt zo grappig..

Ik wens je een mooie dag
-X-

woensdag 22 maart 2017

Zo, of toch zo?


Toen ik een jaar of achttien was, was mijn grote wens
om een fototoestel te hebben, wij hadden er thuis geen,
er zijn ook bijna geen foto's uit die tijd, maar uiteindelijk
kreeg ik er pas jaren later eentje.
Ik vond het meteen geweldig en ik fotografeerde alles
wat los en vast zat, een tijdje had ik zelfs een doka,
waarbij ik ze zelf afdrukte, magisch vond ik dat.
Later bracht ik de rolletjes weg naar de drogist, waar je
ze dan een paar dagen later op kon halen met zo'n strookje,
als bewijs, weet je nog?
En dan snel kijken of ze goed gelukt waren, vaak
waren er vele niet goed, onderbelicht, onscherp..


Hoe anders is dat nu, en oh hoe leuk, ik maak elke dag
foto's voor mijn blog met mijn camera en voor Instagram
met mijn telefoon, de ene na de andere.
Laatst vroeg iemand hoe het kwam dat ik van die
mooie foto's maak (haha, wat aardig :-)
Dat is net zoals zoveel andere dingen een kwestie van het
gewoon heel veel doen, en proberen en proberen..
Voor de foto's in mijn boeken maakte ik soms wel 
30 keer een foto van hetzelfde onderwerp, met al de
techniek maakt dat ook niet meer uit, je gooit degene
die je niet bevalt gewoon weg.


Neem nu deze garen kaartjes, je kan ze op vele manieren
fotograferen, leg ze bijvoorbeeld in een patroon op een tafel,
en fotografeer ze van boven af, laatst las ik ergens dat
dat een 'flatlay' heet en natuurlijk met een #, heel hip ;-)
De kleurkeuze is ook heel bepalend voor de sfeer
van je foto, kijk maar naar het verschil tussen de foto
met de rode en donkere kleuren en die met de pastel
kleuren, dat is een keuze en heel leuk om
een beetje mee te spelen..


Of je maakt stapeltjes en fotografeert van heel dichtbij,
dat vind ik nogal leuk om te doen, het fotograferen
op de vierkante centimeter, en helemaal om er dan iets
bij te zetten wat er eigenlijk helemaal niet bij past.
Probeer gewoon van alles, verander van perspectief,
kantel je camera een beetje, dichtbij, ver af..
Ook het licht is belangrijk, als je in de ochtendzon 
fotografeert is het licht vaak wat blauwachtig en heb
je vaak een harde schaduw.
Mijn voorkeur heeft het om aan het einde van de dag
te fotograferen, het licht is dan veel zachter.
Ik heb luxaflex voor het raam waarmee je het
licht heel goed kunt regelen, haha alleen hier in huis hoor..
Maar voor buiten foto's is het later op de dag ook 
echt beter om te fotograferen, probeer maar..


Nadat je de foto's gemaakt hebt kun je ze nog op
allerlei manieren bewerken, op je telefoon heb
je allerlei programma's, ik gebruik altijd die van
Instagram zelf (klik op: foto bewerken) en dan
dan maar een beetje schuiven bij elk onderdeel totdat 
je het resultaat mooi vind, zoals bij rechtzetten, 
accenten, helderheid en verzadiging..
Foto's van mijn camera bewerk ik nu in Photoshop, dat kan je 
tegenwoordig huren waardoor het betaalbaar is geworden.
daar heb ik eindeloos en nog langer geoefend totdat het 
ergens op leek en heel veel frustratie ingeslikt (ohoh)
Elke pc heeft ook simpele foto bewerkingsprogramma's 
die echt heel makkelijk zijn om dingen te proberen..

Wel, het is een heel verhaal geworden, ik hoop dat je 
er iets aan had, uiteindelijk doe ik ook maar wat
en dat vind ik ook de allerfijnste manier om te werken..

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 21 maart 2017

Vouwen


Soms heb ik zin om iets te vouwen uit het Japanse 
origami boek, wat ik ooit op een rommelmarkt vond.
De tekst kan ik niet lezen en ook de tekeningetjes met
uitleg zijn ietwat onbergrijpelijk..
Overal staan pijltjes en soms een rondje met een pijltje
eraan, het duurde even voordat ik begreep dat dat 
betekende dat je het werkje moest omdraaien..
Maar soms ben ik in de juiste geduldige
stemming om iets uit het boek te proberen
(dat moet je echt wel zijn anders vliegen de 
proppen papier door de kamer)
en vouw ik net zolang totdat het ergens op lijkt :-)
Als je zin hebt om dit bakje te maken, ik zette er
een plantje in, maar je kan het natuurlijk gebruiken
voor wat dan ook, vouw dan mee..







Duidelijker dan dit kan ik het niet maken,
1 of 2 proppen papier die door de kamer vliegen,
is niet zo erg, haha, ik wens je veel plezier met vouwen
of met wat je dan ook gaat doen.

-X-

maandag 20 maart 2017

Twee maal lente


Laatst las ik een stukje over het twee maal beginnen
van de lente, en natuurlijk ook de andere seizoenen.
 Je hebt een meteorologische en een astronomische,
de eerste is op basis van internationale afspraken,
gewoon om de drie maanden op de eerste dag
van de maand, de tweede wisselt van datum
omdat het begin daarvan afhangt van de stand van de zon.
Ik begreep dat dat moment nu gekomen is.
(eventuele fouten in de beschrijving hiervan zijn voor
mijn rekening, ik was nooit erg goed in exacte vakken :-)
Het maakt me verder ook niet zoveel uit, je voelt aan 
alles dat de lente in de lucht hangt, ondanks de 
wat grijze dagen op het moment..
De vogels in de tuin zijn druk met van alles,
er groeien kleine blaadjes aan de boom voor
mijn raam en er waren, alsof de lentefee ze zomaar
tevoorschijn toverde, ineens madeliefjes in het gras..
Ook ik heb zin om mijn blik weer naar buiten te richten,
zo heb ik ineens zin om te gaan kamperen, hoewel ik dat al 
in geen jaren deed en ik voel een kleine kriebel
om misschien weer een webwinkeltje te beginnen..
Ik weet natuurlijk niet of ik die kriebel kan omzetten
in het daadwerkelijk doen, maar je moet ergens
 mee beginnen, is het niet?

Enfin, dit verhaal gaat nergens heen, ik babbel maar 
wat en oh ja, ik heb nog wat dingen weg te geven.
Kaartjes voor de beurs bijvoorbeeld, die wil ik graag
mailen naar: Renske en Isa en Billa en de kleine
dingetjes zijn voor Ageeth, als jullie mij willen mailen,
dank je, dan maak ik het in orde.

Ik wens je een mooie start van de lente.
-X-

vrijdag 17 maart 2017

Stof & breien


Vandaag is de badkamer soort van af, in ieder geval
komen de werkmannen vandaag voor het laatst, pfff.
Niet dat het geen aardige mannen waren, maar onrustig
was het wel en het hele huisje ligt bedekt onder een dikke 
laag stof, ondanks al het plastic wat ik gespannen had.
Dus vandaag doe ik een grote schoonmaak, eigenlijk
zou ik een gebloemde schort voor moeten doen, een 
hoofddoekje op en van die gele plastic handschoenen aan.
En dan zingend met een emmertje met sop en zoals wij
altijd voor de grap zeggen, met een klam tot vochtig 
doekje (dat klinkt zo viezig, haha) de boel doen.
Waarschijnlijker is dat ik met een rood hoofd
in mijn joggingbroek, mopperend over alle stof,
stofzuigend door het huisje zal stampen ;-)
Maar als dat allemaal achter de rug is, zal ik op 
(mijn schone) bank gaan zitten en breien
en er net zo tevreden uit zien als het vrouwtje
op de tekening die ik maakte..

Ik wens je een heel goed weekend
-X-

donderdag 16 maart 2017

Being creative


Al zo lang ik me kan herinneren ben ik altijd aan het
tekenen, breien, haken enzo geweest, hoewel ik nooit
gezegd heb of gevoeld, dat het een hobby is.
Bij het woord hobby denk ik aan postzegels verzamelen
(haha, ik vind het ook leuk om naar mooie 
postzegels  zoeken op rommelmarkten)
of mannetjes met treinen op de zolderverdieping..
Voor mij is het altijd een manier geweest om te ontspannen,
ik word kalm van handwerken, ik denk omdat de focus
ligt op handwerk en je je gedachten de vrije loop
kan laten zonder dat je ze vast kan houden..
(dat gaat gewoon niet, zoveel gedachten ruimte heb ik niet;-)


Het gaat mij ook niet zozeer om het resultaat, ik hou
van het proces van het maken, hoewel het natuurlijk
best heel fijn is als het dan uiteindelijk ook mooi wordt..
Soms hoor ik mensen zeggen, ja maar ik ben helemaal
niet creatief, dat geloof ik eigenlijk niet, misschien vind
je het eindresultaat van je werk niet mooi.
Dat komt waarschijnlijk
omdat je het af meet aan anderen, er is altijd wel 
iemand die het mooier of beter kan, dus daar hoef 
je niet eens naar te kijken, het gaat er toch om
dat jij je fijn voelt bij wat je doet, toch?)
Bovendien kan je ook creatief zijn in bijvoorbeeld
het vinden van oplossingen, de dingen anders doen
dan een ander of het inrichten van je huis.


Enfin, toen Manon van de Creative life beurs  mij 
vroeg of ik entree kaartjes weg wilde geven, 
vond ik dat meteen een goed idee.
Het lijkt me de gelegenheid om inspiratie op te doen,
heel veel leuke mensen te ontmoeten die je misschien 
kent via de social media en om workshops te doen.
(waarbij je je eigen creatieve zelf helemaal kan hervinden)
Ik sta er zelf niet als deelnemer, dat had wel gekund maar
ik ben niet zo'n workshop gever, het wordt altijd een chaos:-)
Wel maakte ik ter versiering van de plek van Monique
van de Happymakers blog  een stapeltje of misschien
beter gezegd een zwerm kraanvogels.
Ook denk ik na over het voorstel van Twirre van 
Handmade Heaven om mijn gebreide kussens te verkopen.


Dus (om een lang verhaal kort te maken) als je zin hebt
om naar de beurs in Utrecht toe te gaan, alle informatie
staat op de Creative life site, in het weekend van
24/25/26 maart laat dan een reactie achter.
Ik heb 2 kaartjes, die elk geldig zijn voor 2 personen.
Het enige wat je nodig hebt is een printer, mocht je ze winnen
stuur ik je een PDFje op wat je kunt printen.

Ik verloot de kaartjes op maandag, heb je nog 
ruim de tijd om ze te printen en je dag te plannen.

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 15 maart 2017

Stem


Vandaag is het een bijzondere dag, dat vind ik tenminste,
het zal je niet ontgaan zijn, we mogen stemmen..
Ik heb altijd en voor welke verkiezing dan ook gestemd.
Op het risico af, dat ik als een struise feministe op de 
barricaden klink, (dat ben ik niet hoor) dacht ik 
even aan de vrouwen die nog maar 100 jaar geleden,
streden voor het recht om te stemmen, Aletta Jacobs voorop.
Zij wilde in 1883 al stemmen, maar vrouwen werden 
beschreven als handelsonbekwaam en dus niet geschikt
om mee te stemmen, laat staan een rol te vervullen
in de politiek, ongelofelijk toch?
Pas in 1920 mocht de eerste vrouw gaan stemmen,
iets wat we nu heel gewoon vinden en soms 
zelfs niet eens gaan, want te druk, het helpt toch
niet, geen zin, ik weet niet wat ik moet stemmen..


Ik denk echt niet dat je je eindeloos hoeft te verdiepen,
in de politiek om een keuze te kunnen maken,
je hebt vast een mening over de dingen..
Ik vulde zelf de stemwijzer in, keek naar allerlei
debatten en praatprogramma's (terwijl ik zat te breien,
dat is een hele goede combinatie gebleken :-)
Woog een aantal meningen, over zaken
die ik belangrijk vind, tegen elkaar af en maakte
 een keuze en ik zal zeker op een vrouw stemmen.

Natuurlijk mag een ieder voor zichzelf besluiten
 of je stemt of niet, maar mocht je het niet van plan zijn,
denk nog eens even aan al die vrouwen die werden gezien 
als niet ter zake doende, en aan de strijd die zij hebben
gestreden, eentje waarvan wij nog steeds
de vruchten kunnen plukken..

(ha ja, toch een struise feministe, haha)

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 14 maart 2017

Routine


Eigenlijk zit ik hier een beetje gehaast een blogbericht
te typen, want zometeen komen de bouwvakkers weer..
Het zijn een soort buurman en buurman, heel vriendelijk 
en grappig maar ze nemen het hele huisje over..
De badkamer wordt helemaal opnieuw getegeld enzo
en omdat de benedenverdieping, waar de badkamer
is, in open verbinding staat met de woonkamer op
de eerste verdieping (aan de voorkant de begane grond,
het is een dijkhuisje) hoor, zie en voel je alles..
Stof, de radio, het zagen en boren..


Ik ben totaal uit mijn kalme dagelijkse routine.
Vooral in ochtend, ik ben al helemaal niet goed
in ochtenden, en als er dan meteen van alles gebeurt, ohoh..
Gelukkig is het prachtig lenteweer, dus nadat ik straks,
weer overal plastic heb gespannen en koffie heb gezet,
fiets ik maar naar het park, om daar in het zonnetje 
te gaan zitten en wat te mijmeren over de dingen,
en zal ik wachten tot het huisje weer van mij is..

Ik wil je nog hartelijk bedanken voor de leuke 
reacties op de kleine dingetjes, ik ben blij dat er
meer mensen dat waarderen, heel fijn..

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 13 maart 2017

Dingetjes


Het allerleukste bij de kringloop of op een rommelmarkt
vind ik de bakken met ongesorteerde kleine dingetjes.
Nu zijn de meeste kringloopwinkels soort van warenhuizen
geworden waarbij alles op soort en kleur is neergelegd.
dat vind ik echt heel jammer, het maakt het schatzoeken
en het toevallig iets vinden veel minder leuk..
Dus ik heb thuis een oude broodtrommel, vol met allerlei
kleine nutteloze dingen, zodat ik daar wat ik kan rommelen..
(rommelen in de trommel:-)


Er zit van alles in, allemaal nutteloos, maar wel 
gewoon leuk, sommige dingen heb ik al jaren,
dan heb je nog de kleine dingetjes die bloglezers 
opstuurden, zomaar, echt zo attent en lief..
En af en toe vind ik zelf nog wel eens wat, wat
perfect in mijn oude broodtrommel-schatkist past..


Mocht je het leuk vinden om een klein pakje met 
wat nutteloze -maar oh zo leuke- dingetjes te ontvangen
laat dan een reactie achter.
Het zullen niet speciaal de dingetjes van deze foto zijn,
maar ik zal eens even fijn in mijn broodtrommel
rommelen en er een mooi pakketje van maken.
Ik heb geen idee of iemand dat leuk vind, er worden
tegenwoordig zoveel grote waardevolle cadeaus weggeven
via de social media, dat ik een beetje twijfel of ik
hier wel mee aan kan komen..
Ach nu ja, ik zet die gedachte nu meteen uit mijn hoofd,
want als je begint jezelf te meten aan anderen,
daar kom je nooit mee uit, echt niet..
Dus met trots bied ik mijn pakketje aan, haha

Ik zie je reactie tegemoet en ik wens je een mooie 
maandag, zo fijn dat lenteweer.
-X-

vrijdag 10 maart 2017

Schaapje, schaapje..


De allereerste foto die ik maakte voor mijn blog,
inmiddels bijna 7 jaar geleden, was er eentje van
een gebreid schaapje, zo'n typisch Vrije school schaapje
(om het zo maar te noemen :-)
Het witte schaapje kreeg mijn zoon Daan ooit als
kraamcadeautje en ik heb het altijd bewaard.
Het is inmiddels wat mottig maar ik zal het nooit weg doen.


Soms kom ik het in geen jaren tegen, maar van de week
was ik wat mandjes aan het uit sorteren en daar
was het ineens weer en omdat de lente in de lucht 
hangt en het echt lammetjes weer wordt, dacht ik 
ik maak het nog eens na..
Het is heel simpel, je hoeft enkel ribbels te kunnen 
breien, dus alleen rechte steken, je zou het ook kunnen
haken, dan kan je de breisteken vervangen door stokjes.
Als je het ook wil maken, zo doe je het:


Als je dit lapje gebreid hebt, naai je eerst de achterpoten
dicht (hoewel ik vind dat een lammetje meer 
beentjes heeft, poten klinkt zo grof)
Ik gebruikte dikke wol met pennen nummer 7, maar je kan 
het ook met dunnere of dikke pennen breien,
het schaapje wordt dan iets kleiner of groter.
Dan vouw je de voor beentjes dubbel en naai je die ook 
dicht, vervolgens de achterkant (of zijn billetjes ;-)
en het lijfje, daar stop je dan wat restjes wol in,
of wat vulmiddel, net wat je voorhanden hebt..
Je kan wat wol in de beentjes doen als je dat mooi 
vind, maar niet teveel, want dan krijgt hij van die
dikke poten, eeh benen..


Als je dat gedaan hebt naai je de zijkanten van het
hoofdje dicht, dan vul je dat op en tenslotte naai je
de voorkant van het snuitje dicht en zorg je dat
het mooi aan sluit met het lijfje..
Eventueel maak je er nog een staartje aan.

Even voor de duidelijkheid, dit is niet mijn patroon,
bij Vrije school moeders zal het ongetwijfeld bekend zijn,
ik maakte het schaapje zo ongeveer na, de beentjes 
zijn iets langer, vind ik iets leuker, ik heb geen idee
van wie het oorspronkelijke patroon is..
(mocht je ook iets kortere beentjes willen, dan 
minder dan voor alle beentjes 6 steken in plaats van 8)

Ik wens je veel plezier met het maken, mocht het 
niet lukken of als je er geen tijd of zin voor hebt,
ik kan er best wat in opdracht maken, mail me dan
even over wat je wil en de kosten enzo..

Ik wens je een heel fijn Lente Weekend,
jaaa, het lijkt er echt aan te komen.
Ik hoop dat je zult dartelen als een lammetje in de wei ;-)
-X-

donderdag 9 maart 2017

Dank je..


Dank jullie wel voor alle reacties op mijn bericht
van gisteren, echt heel erg fijn, ik vind het ook 
bijzonder dat sommige berichten echt iets betekenen
voor anderen, ik word er blij van en het motiveert me..

Dus, dank jullie wel, mooie vrouwen :-)
Ik wens je een fijne dag, en oh ja, 
Guusje is mijn nichtje, mijn dochter Judith is al
een tijdje geen zeventien meer..
-X-

woensdag 8 maart 2017

Zeventien


Vorige week maakte ik wat foto's van Guusje,
voor haar Instagram account, alle foto's werden zorgvuldig 
bekeken en beoordeeld, ik vond ze allemaal even leuk,
wat kan er mis zijn met een foto van zo'n fris lief meisje..
Toen ik ze aan het bewerken was, dacht ik even na
over mezelf als 17 jarige, daar zijn geen foto's van,
ik geloof niet eens dat we toen een fototoestel hadden..
Ik zat toen in havo 5 en wilde graag naar de kunstacademie,
ik had handvaardigheid in mijn pakket, een pret pakket
noemden ze dat indertijd:-) dat was het ook wel een beetje,
ik werkte hard voor dat vak, de rest deed ik er een beetje bij..
Dus ik tekende, naaide, breide, deed toelating voor de 
kunstacademie en toen ik eenmaal was aangenomen
durfde ik niet meer, te onzeker, niet goed genoeg,
bang dat ik het toch niet zou kunnen en ik 
vond alle mensen daar nogal intimiderend..


De beslissing om niet te gaan is heel bepalend geweest
voor vele jaren die daar op volgden, het idee dat 
ik niet voldeed had zicht vastgezet in mijn hoofd..
Ik nam wat mij toeviel, ook al wilde ik liever wat anders,
was te onzeker om grote beslissingen te nemen en liet
dingen van anderen af hangen, omdat ik aardig wilde
zijn of niet de moed kon vinden voor mijzelf te kiezen..
Ik moet zeggen dat het stukken beter gaat,inmiddels,
hoewel iets van dat angstige meisje nog steeds in mij zit,
maar ik ben me er nu van bewust en ik accepteer
dat het een deel van mij is (dat scheelt enorm)
Soms herken ik iets in Guusje van mezelf
als zeventien jarige en we hebben regelmatig
gesprekken over 'de dingen', niet dat we daar 
speciaal voor gaan zitten, maar zo terloops als we
samen iets leuks aan het doen zijn, zoals foto's maken.


Vandaag is het internationale vrouwendag en tegen Guusje
en misschien wel alle vrouwen zou ik willen zeggen
(uit eigen ervaring) wees niet bang..niet bang zijn..
Ga je eigen weg, maak keuzes waar je achterstaat,
daar doe je helemaal niemand tekort mee, echt niet,
heb vertrouwen in jezelf en je talenten, volg je hart.
Maak fouten (wat geeft het, iedereen maakt ze
en weest vooral niet te hard voor jezelf) 
wees vriendelijk maar niet ten koste van jezelf.
Volg je eigen pad, ook al vinden anderen dat misschien
niet het juiste, er is altijd wel iemand die vindt
dat je iets anders moet doen, zeg; ik hoor je
maar ik doe het op mijn eigen manier..
Maar heb vooral vertrouwen, dat vooral,
in je eigen bijzondere, unieke leuke zelf,
je talenten, want dat zijn er vele en dat als het tegenzit,
het altijd wel weer goed komt op de een of andere 
manier, echt waar, ik kan het weten..
(en oh, maak je niet druk over je uiterlijk, je ziet
er fantastisch uit, pas tegen de tijd dat je mijn
leeftijd heb bereikt mag je je daar wat zorgen
over maken, haha)

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 7 maart 2017

Landje


Er zijn van die plekken die je meteen betoveren,
al je er voor de eerste keer komt, omdat het ze zo mooi zijn,
zo stil en gewoon iets magisch hebben..
Zo ontdekte ik er een tijd geleden weer eentje, bij toeval
eigenlijk, we stonden op de dijk net buiten de stad en zagen 
een man een weiland inlopen, we hadden geen idee dat
dat een weggetje ergens heen was..
We volgden de man op gepaste afstand, ik heb altijd al
detective willen worden, haha, nee hoor, ik was gewoon
benieuwd waar hij heen ging..
Achter de rietkragen, was er een binnenmeertje, wat je
vanaf de dijk helemaal niet kon zien, een prachtige
verborgen plek, met heel veel vogels en van een 
bijzondere schoonheid, de man was op een bankje 
gaan zitten en hij leek te mediteren, 
Omdat we hem niet wilde storen
het voelde toch een beetje als zijn landje was,
 zijn we weer vertrokken..


Maar we gaan vaak terug naar dat bijzondere landje
(met meertje :-) gewoon om even te kijken hoe het
er bij ligt en daar even te zijn..
Zo ook afgelopen weekend, het paadje er naar toe was
nogal drassig en ik zat tot aan mijn enkels in de blubber
(of; slik, zouden we in Zeeland zeggen) maar slik of niet
het landje lag er prachtig bij, zo kalm, stil en ver weg van alles.
Je hoorde enkel het geluid van de ganzen, ze snaterden
dat het een lieve lust was en er vloog een enorme V over,
ik meende zelfs nog even dat ik het rode mutsje van
Nils Holgersson zag (uit het sprookje van de jongen die
met de ganzen meevloog) maar dat zal ik me 
waarschijnlijk wel verbeeld hebben..

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 6 maart 2017

Duifje


In de tuin van de buren staat een enorme oude 
rode beuk, dat rode verwijst denk ik naar de blaadjes,
die hebben een donkere dieprode kleur.
De boom is zo groot dat zijn takken ver over de tuin
achter het huisje hangen, en in die takken zit altijd
een duif, elke dag, ik kan hem zien door mijn raam.
Als ik die duif was dan zou ik ergens anders heen vliegen,
zoals nu met dat dralende weer, tussen winter en lente in..
Ik zou naar het zuiden vliegen en daar ergens in een
cypres gaan zitten, met de zon op mijn vleugels,
of naar het noorden om het noorderlicht te zien.
Of misschien naar het oosten, over de Alpen naar
Wenen en dan even op het balkon van mijn zoon 
te zitten, zomaar even kijken wat hij aan het doen is..
Maar de duif in kwestie, lijkt geen verlengen te hebben
om zijn vleugels uit te slaan, hij zit daar maar een 
beetje te koeren op een tak van de rode beuk..
Maar misschien is hij perfect tevreden met wat en
waar hij is, en dat lijkt mij uiteindelijk
 de mooiste staat van zijn..

Na al deze mijmeringen over de duif, bedenk ik me 
ineens dat ik helemaal vergat de 'duifjes knipplaat' 
weg te geven, bij deze dan, ze zijn voor;
Helmi, Gerda Vermeulen en Baukje, als jullie je adres
willen mailen, stuur ik ze op, dank je.

Ik wens je een fijne dag, waar je ook bent of heen gaat
-X-

donderdag 2 maart 2017

Lente (en we wachten)


Ha, ik maakte een foto, van het nieuwe verse groen
in de tuin maar hoewel de meteorologische 
(jee, wat een woord, dat moest ik even opzoeken :-)
lente begonnen is, lijkt die toch nog ver weg.
De wind zwiept om het huisje heen en de regen
klettert tegen de ramen, maar we wachten en wachten,
op de eerste lentedag dat je zonder jas naar buiten kan,
en op de zon, zodat ik wat meer foto's kan maken,
dan enkel deze (maar het is een begin:-)

Fijne dag
-X-